گفت: چه کنم با دلِ بی‌تاب تو من؟! گفتمش: تاب و تبی دارد دلم؛ بی‌تاب نیست! گفت: دلت پر می‌کشد بهر کسی؟ گفتمش: نشسته پرپر می‌رند در جای خود؛ پر نکشد جای دگر؛ با تاب نیست.

پویان‌گیلانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *