گفتم: اوج گرفتم، دور شدم؛ اندکم می‌بین
پویان گیلانی
گفت: خیلی آدم حقیری هستی!
لغت سخت زنان چشمانشان می‌باشد، چونکه با دقت به زیرش با مداد خط می‌کشند
پویان گیلانی
گفته بودی تن من امن‌ترین جای زمین است! پس چرا هر کسی بو بکشد پیراهنت میمیرد؟!
پویان گیلانی
این سجاده مُهر ندارد، سر بر زانویم بگذار. این نماز تسبیح ندارد، انگشتم را بگیر دانه به دانه
پویان گیلانی
بلدم گیس ببافم، بلدی باز کنی؟ بلدم عشوه بیایم، بلدی ناز کنی؟
پویان گیلانی
گفت: تو چرا هر عید برایم گل‌سر می‌گیری؟ گفتم: موی تو جانِ من است، تا نروی یکسره بر باد دهی
پویان گیلانی
همدل بِه از همخانه است
پویان گیلانی
وقتی در حال لخت شدن است، از خودِ لختش قشنگتر است. درخت را می‌گویم.
پویان گیلانی
وقتی در حال لخت شدن است، از خودِ لختش قشنگتر است. درخت را می‌گویم.
کار من از دست زدن هم گذشته، به زخمهایم اگر نگاه هم بکنی می‌سوزد. زخمی که دیده نمی‌شود، بیشتر درد دارد.
پویان گیلانی
کارگاه عرفان، جهان‌بینی و مثنوی‌معنوی با پویان گیلانی
این کارگاه بصورت حضوری و هم آنلاین برگزار می‌شود. در این ضیافت‌ها سخنانی از جهان، آدم، پیدایش و فکر خواهید شنید که تا کنون در هیچ مکتب و کتابی نه خوانده‌اید و نه شنیده‌اید. پویان گیلانی عرفان را طور دیگری بیان کرده و یافتن گم‌کرده‌های‌ذهن در این مهمانی‌ها بسیار آسان است. شرح، سنگین و سخت نیست و آرام بر جان می‌نشیند. برای شرکت در این کارگاه‌ها در پیج اینستاگرام پویان گیلانی پیغام بگذارید@pooyangilani
