که نه پایین میرود و نه بالا میآید
مثلا تیغ ماهی و گاهی هم آدم
پویان گیلانی
گاهی چیزی در گلویت گیر میکند
گفت: خیلی آدم حقیری هستی!
گفتم: اوج گرفتم، دور شدم؛ اندکم میبین
پویان گیلانی
لغت سخت زنان چشمانشان میباشد، چونکه با دقت به زیرش با مداد خط میکشند
پویان گیلانی
گفته بودی تن من امنترین جای زمین است! پس چرا هر کسی بو بکشد پیراهنت میمیرد؟!
پویان گیلانی
این سجاده مُهر ندارد، سر بر زانویم بگذار. این نماز تسبیح ندارد، انگشتم را بگیر دانه به دانه
پویان گیلانی
بلدم گیس ببافم، بلدی باز کنی؟ بلدم عشوه بیایم، بلدی ناز کنی؟
پویان گیلانی
گفت: تو چرا هر عید برایم گلسر میگیری؟ گفتم: موی تو جانِ من است، تا نروی یکسره بر باد دهی
پویان گیلانی
همدل بِه از همخانه است
پویان گیلانی
وقتی در حال لخت شدن است، از خودِ لختش قشنگتر است. درخت را میگویم.
پویان گیلانی
وقتی در حال لخت شدن است، از خودِ لختش قشنگتر است. درخت را میگویم.
کار من از دست زدن هم گذشته، به زخمهایم اگر نگاه هم بکنی میسوزد. زخمی که دیده نمیشود، بیشتر درد دارد.
پویان گیلانی
